Ik zit, ik ben, ik luister
Ik voel de muziek
Als een aanraking
Zo zacht, zo hevig
Het raakt me in wie ik ben
Het raakt me in wie ik wil zijn
.
Ik voel de tijd
Ik voel de oneindigheid
En de leegte
.
Ik voel de tijd
Ik voel de druk
Het moeten
.
Ik zit, ik voel
Ik hoor
Een stem
Ik zie
Een vrouw
Ze staat
Ze voelt, ze leeft
Ze is
Verder niks
.
Ik kijk naar haar
Zij kijkt naar mij
.
Ik voel
Heimwee
Naar wie ik ben
Naar wie ik wil zijn
.
Ik schrik wakker
Met het besef
Dat ik ben
En dat tijd
Niet bestaat
En nooit bestaan heeft
.
Manon